B. Łepki to wybitny ukraiński pisarz, tłumacz, członek grupy literackiej “Młoda Muza”, artysta plastyk i profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie – pisze ikrakow.net.
Dorobek naukowy i twórczy pisarza jest niezwykle bogaty i obejmuje szereg dzieł literackich, artykułów naukowych i badań. Ponadto B. Łepki przyczynił się do stworzenia dialogu między dwiema kulturami – polską i ukraińską.
Z kart życia B. Łepkiego
B. Łepki urodził się we wsi Krzyweńkie na Tarnopolszczyźnie w 1872 roku. W rodzinie przyszłego pisarza powstało środowisko kulturowe, co wcale nie jest dziwne, gdyż jego ojciec również był pisarzem.
Ponadto dziadek Bohdana był księdzem greckokatolickim z dawnego rodu Glibowickich. Znał nawet osobiście Markiana Szaszkewicza i często opowiadał swojemu wnukowi o działalności kulturalnej tzw. Ruskiej Trójcy.
Początkowo B. Łepki uczył się w prywatnym gimnazjum w Brzeżanach. Później, po ukończeniu gimnazjum, studiował w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych – wykazywał talent do rysowania. Jednak po pewnym czasie zdecydował się przenieść na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Wiedeńskiego, aby móc głębiej studiować literaturę i językoznawstwo.
Po studiach w Wiedniu B. Łepki wstąpił na Uniwersytet Lwowski. Tu pobierał naukę od wybitnych ukraińskich osobistości, takich jak: Omelian Ogonowski i Mychajło Hruszewski, którzy wówczas pracowali na uniwersytecie. B. Łepki studiował szczegółowo historię i literaturę ukraińską.
W 1897 roku pisarz ożenił się. Następnie w jego rodzinie urodziło się troje dzieci.
B. Łepki aktywnie angażował się w działalność naukową i twórczą we Lwowie. Został członkiem ukraińskiego stowarzyszenia literackiego o nazwie “Młoda Muza”, które składało się z wielu młodych poetów i pisarzy będących zwolennikami nowoczesnych trendów stylistycznych.
Krakowski okres życia B. Łepkiego
Pod koniec XIX wieku na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie otwarto katedrę, na której wykładano język i literaturę ukraińską. Wtedy to B. Łepki został zaproszony na stanowisko wykładowcy. Pisarz zgodził się na przyjęcie posady i przeniósł z rodziną do Krakowa. To właśnie w tym mieście spędził większość swojego życia.
W Krakowie, oprócz nauczania na uniwersytecie, B. Łepki pracował w dwóch miejscowych gimnazjach, gdzie prowadził kursy doskonalenia umiejętności pedagogicznych wśród nauczycieli.
Pisarz miał też powiązania ze Stowarzyszeniami “Młoda Polska” i “Szkoła Rodzima”, był członkiem Klubu Słowiańskiego i krakowskiej “Proswity”.
B. Łepki przyczynił się do powstania powiązań między ukraińskimi i polskimi ośrodkami kultury. Przekładał utwory ukraińskie na język polski, które dzięki temu stawały się dostępne także dla polskich czytelników. Co więcej, uczył języka i literatury ukraińskiej. W Krakowie organizował też wieczory poświęcone ukraińskim postaciom kultury.
Ponadto badał europejskie trendy nowoczesności i relacjonował je autorom ukraińskim, w szczególności omawiał sztukę współczesną w kręgu “Młodej Muzy”.
Dorobek naukowy i twórczy B. Łepkiego obejmuje teksty różnych gatunków, wydrukowane w 80 tomach. Pisarz jest autorem następujących utworów: „Zirka”, „Nad Desnoju”, „Wesełka nad pustyrem” (opowiadania), „O dziadku, babci i kaczce”, „Pod choinką”, „Trzy bajki” (dzieła dla dzieci), „Bereżany”, „Do Zarwanyci” (wspomnienia), „Za chlibom” (sztuka teatralna) i wielu innych tekstów literackich.
B. Łepki badał także życie i twórczość: Tarasa Szewczenki, Wasyla Stefanyka, Marka Wowczka, Pantelejmona Kulisza, Jewgienija Płużnika, Pawła Tyczyny i innych. Na podstawie tych badań napisał szereg artykułów i opracował monografie.
Pisarz jest również autorem badania o tytule „O problemach przekładu poezji lirycznych”. Tłumaczył z ukraińskiego na polski takie teksty, jak: „Słowo o wyprawie Igora”, „Esej o literaturze ukraińskiej”, antologię poetów ukraińskich itp.
B. Łepki zmarł w Krakowie w 1941 roku, gdzie został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
