Polska medycyna ma wiele wybitnych osobistości. Chodzi o lekarzy i naukowców, którzy pracowali na rzecz poprawy warunków życia i stanu zdrowia innych ludzi, pisze ikrakow.net.
Jednym z takich lekarzy był Maciej Jakubowski, który wniósł znaczący wkład w rozwój polskiej pediatrii i otworzył pierwszy szpital dla dzieci w Krakowie.
Dlaczego Maciej Jakubowski nazywany jest „ojcem polskiej pediatrii” i więcej faktów na temat znanego lekarza – czytaj dalej w artykule.
Pierwsze kroki Macieja Jakubowskiego w kierunku sprawy lekarskiej
Maciej Jakubowski urodził się w rodzinie urzędnika lokalnego Senatu w 1837 roku w Krakowie. Rodzice: tata Ludwik Jakubowski i matka Balbina Żelkowska byli dużą rodziną, więc Maciej został szóstym dzieckiem w domu.
Średnie wykształcenie Maciej uzyskał w miejscowym Gimnazjum św. Anny, po czym wstąpił na wydział Lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Warto zauważyć, że w jego rodzinie nie tylko on wybrał zawód lekarza. Przecież dziadek Macieja Jakubowskiego był również lekarzem, a stryj profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dlatego na wybór Macieja duży wpływ miała specjalność krewnych.
Szczególnie odznaczył się w życiu Macieja jego stryj Jakub Józef Jakubowski, który wychowywał chłopaka po śmierci ojca. Jakub pomagał swojemu bratankowi zrealizować swoje umiejętności i zostać wykwalifikowanym lekarzem. Organizował m.in. praktykę Maciejowi w placówkach medycznych nie tylko w Polsce, ale także w Paryżu, Czechach i Austrii.
Wśród kierunków medycznych Maciej Jakubowski zajmował się medycyną dziecięcą. Dlatego swoje pierwsze badania naukowe napisał o funkcjonowaniu dróg oddechowych u niemowląt. W sumie w ciągu swojego życia napisał dwadzieścia badań naukowych.
Oprócz udanej kariery lekarza miał także życie osobiste. Medyk był żonaty Józefą z Helclów. Jednak małżonkowie nie mieli dzieci. Jego kobieta zmarła w 1879 roku, 36 lat szybciej niż Maciej.
Serce lekarza przestało bić w 1915 roku. Przyczyną śmierci było zaostrzenie poważnej choroby – raka żołądka.
Działalność medyczna Macieja Jakubowskiego i otwarcie Szpitala Dziecięcego
W 1861 roku Maciej Jakubowski otrzymał tytuł doktora medycyny. Następnie został pierwszym oficjalnie uznanym pediatrą w Polsce.
Lekarz prowadził aktywną działalność naukową: wykładał, prowadził badania, redagował czasopismo Przegląd Lekarski, w 1889 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Lekarskiego, a w 1890 Rektora na macierzystym Uniwersytecie Jagiellońskim.
Ponadto Maciej Jakubowski założył Krakowskie Towarzystwo Lekarskie, do którego weszło wielu znanych miejscowych lekarzy. Lekarz był w stanie stworzyć placówkę, która stała się kolebką polskiej pediatrii. Miał więc wielu utalentowanych uczniów, wśród których byli: Tadeusz Żeleński, Franciszek Murdzeński, Teodor Cybulski, Jan Raczyński, K. Lewkowicz i inni.
Szczególnym osiągnięciem Macieja Jakubowskiego było otwarcie Szpitala Dziecięcego św. Ludwika. Placówka medyczna tego typu była pierwszą w Krakowie i drugą w Polsce. Środki na budowę szpitala Jakubowski otrzymał od mecenasów, którzy utworzyli „Towarzystwo Opieki Szpitalnej dla Dzieci”.
Otwarcie Szpitala św. Ludwika nastąpiło w 1876 roku. Co ważne, w placówce medycznej dzieci z różnych kategorii społecznych miały możliwość uzyskania pomocy: zarówno bogatych, jak i biednych. Pierwszy budynek szpitala liczył 72 łóżka dla chorych. Obiekt został następnie rozbudowany o dodatkowe pomieszczenia i łóżka.
Szpital miał pięć oddziałów, a mianowicie: niemowlęcy, zakaźny, rezerwowy (dla gruźlicy), oddział Kliniki Dziecięcej i chirurgiczny z własną salą operacyjną. W tym ostatnim często operacje prowadził Maciej Jakubowski.
Oprócz pediatrii lekarz zajmował się badaniami nad chorobami zakaźnymi. W szczególności wprowadził seroterapię jako metodę leczenia błonicy.
